به سروشانه خوش آمدی!
من هادی احمدی هستم؛ نویسنده، شاعر و مدرس ITIL.
به‌شدت وسواس دارم روی سبک منحصر نوشتن، معنا و پیام!
اینجایی که هستید وب‌سایت من است؛ وب‌سایت شاعری بنام سروش که به‌منظور به اشتراک‌گذاری آثار، ایده‌ها، مقالات، دانستنی‌ها و تجربیاتم ایجاد شده. هر صفحه‌اش، داستانی منحصر به فرد دارد و نگاهی عمیق و چند بعدی را داراست که بی‌پروا نوشتمش؛ از مطالب آموزنده‌ی تخصصی در حوزه‌ی فناوری اطلاعات و ITIL گرفته تا روزنویس‌های دغدغه‌وار، صفحاتی از کتاب‌هایم، اشعار و…
اینجا مکانی است برای کشف، یادگیری و آگاهی؛ شما را از دانستی‌هایم بی‌نصیب نمی‌گذارم پس مرا از نظراتتان بی‌نصیب نگذارید. حرف‌های تازه‌ای دارم که بسیاری از آن‌ها را نوشته‌ام و خواهم نوشت. حرف‌های مگو، حرف‌های بی‌پروا، تابوهای شکستنی!
بی‌صبرانه منتظرم تا ببینم این نوشته‌ها چه کمکی به شما کرده؟
به قلم من، اینجا چه چیزهایی در انتظار شماست؟
آخرین نوشته‌های من:
مسیر ترامپ!
مسیر ترامپ!
برند ترامپ دیگر فقط بر انبوه‌سازی، هتل‌سازی و برج‌سازی و هواپیماهای لوکس نقش نبسته. برند ترامپ از سازه‌ها رسیده به سیاست. از آمریکا رسیده به خاورمیانه و آسیای مرکزی.
آذربایجان پاخور اسراییل و ناتو و ترکیه شد و دست ایران از زنگزور کوتاه.
×××
بطرز بی‌فایده‌ای ج.ا مخالفت کرده با این طرح؛ اما روسیه موافق است. موافق بود درست از شهریور پارسال.( که نوشته بودم)
ج.ا این وسط هیچ کاری هم نمی‌تواند بکند؛ درست آنزمان که علیه آذربایجان دشمنی کرد و...
ادامه...
جاکش!
جاکش!
صفت توهین‌آمیز "جاکش" از دوره‌ی قجر به ادبیات ایران‌زمین راه یافت و به آن افرادی گفته می‌شد که کسی را به جایی (فاحشه‌خانه) می‌بردند.
این صفت بار معنایی بسیار منفیی دارد.
×××
اما آیا مردانی که در مناطق شمالی، کنار جاده ایستاده‌اند و یک تکه کارتُن در دست دارند که نوشته:"اجاره‌ی ویلا" یا سایت‌های اینترنتی رزرو جا و مکان، یا دارندگان منازل مسکونی اجاره‌ای جاکش نیستند؟
مگر غیر از این است که آنان مرد و زنی را بسوی جایی می‌کشانند که اکثراً...
ادامه...
آدمک!
آدمک!
یکی را می‌شناسم نه همسر خوبی‌ست، نه پدرِ درست‌وحسابی برای بچه‌هایش؛ نه حتی خودش فرزندِ صالحی برای والدینش.
نه دوستی دارد و نه یاری. زنش رها و فرزندانش آواره.
نه آن‌قدر آزاردهنده‌ست که ازش فرار کنی، و نه آن‌قدر بی‌آزار که دلت بخواهد نزدیکش شوی. گاهی بیگانه‌ترین آدم است، گاهی هم چیزی شبیه تکه گوشتی که فقط چند کلمه بریده‌بریده می‌گوید. نه شاد است، نه غمگین؛ نه عاشق، نه متنفر.
هیچ هدفی ندارد. صبح سر کار می‌رود، شب برمی‌گردد، می‌خوابد تا...
ادامه...
و هزاران مطلب منحصر و یکتا را از این شیدای نوشتن بخوانید….
جستجو
