نگارخانه

عمر نه آنست همه شب شاد شوی…

غزل جدایی معجزه

تسلیم دست خدا

سایه تا کی مرا دنبال کردن!؟ که من خود از تعقیب نهان وامانده ام. برو… برو، سایه ی درختی شو […]

شده رنجیده جهان از غم گریانی من…

سفر آغاز کنم گر تو شوی همسفرم….

ما به کفر آمده ایم از مسلمانی خویش…

با عشق تو گر کنم گناهی…

آنکه عاشق شد و دیوار تو را تکیه زند…

جان دوباره می دهد دیدن و دیدار نگار…