کاریکلماتور نثر است. می‌تواند غنای شاعرانه‌ای موزون و مسجعی هم در خود داشته باشد یک بازی زبانی است تا بتواند گفتنی‌ها را دیدنی کند. کاریکلماتور از نظر معنایی، شیوا است نه همیشه اما استعاره و ایهام در خود دارد. -کاریکلماتور از چند معنایی یا ترکیبات واژه‌ها سود می‌برد. کاریکلماتور، معمولاً ضدیتی با تعاریف روزمره‌ها و رایج دارد. اگرچه سابقه‌ای در ادبیات کهن به عنوان یک ژانر ندارد. اما می‌توان نمونه‌هایی در نثر و نظم پیدا کرد. -ایجاز از ویژگی‌های کاریکلماتور است. در کاریکلماتور نوعی نازک اندیشی هست. غافل‌گیری دارد.
همچنین کاریکلماتور به نظر من، پارادوکسی از واژه‌هاست! و چون غیرمنتظره است خنده‌دار و طنزآلود به نظر می آید در حالی‌که معمولا با هدف طنز یا خنده نوشته نشده!
من سعی کردم مفاهیم عمیق‌تری را در این سبک نوشتاری ارایه کنم تا بازگرداندن اندیشه‌های آزاد و رئال باشد همین شد که کتابی نوشتم برای مجموعه کاریکلماتورها بنام “واژه‌گردان” زیرا باور دارم که نویسنده‌ نیز شبیه یک عروسک‌گردان تئاتر یا کارگردان است با واژه‌ها بازی می‌کند و بهترین نمایش از آنها را ارایه می‌کند ضمن آنکه واژه‌گردان نشانگر بازگردانی، چرخش و محوریت واِژه‌ها در معنای دیگر نیز هست!