

من هادی احمدی هستم؛ نویسنده، شاعر و مدرس ITIL.
بهشدت وسواس دارم روی سبک منحصر نوشتن، معنا و پیام!
اینجایی که هستید وبسایت هادی احمدی است؛ وبسایت شاعری با تخلص سروش که بهمنظور به اشتراکگذاری آثار، ایدهها، مقالات، دانستنیها و تجربیاتم ایجاد شده. هر صفحهاش، داستانی منحصر به فرد دارد و نگاهی عمیق و چند بعدی را داراست که بیپروا نوشتمش؛ از مطالب آموزندهی تخصصی در حوزهی فناوری اطلاعات و ITIL گرفته تا روزنویسهای دغدغهوار، صفحاتی از کتابهایم، اشعار و…
اینجا مکانی است برای کشف، یادگیری و آگاهی؛ شما را از دانستیهایم بینصیب نمیگذارم پس مرا از نظراتتان بینصیب نگذارید. حرفهای تازهای دارم که بسیاری از آنها را نوشتهام و خواهم نوشت. حرفهای مگو، حرفهای بیپروا، تابوهای شکستنی!
بیصبرانه منتظرم تا ببینم این نوشتهها چه کمکی به شما کرده؟




جوان بیپولی بود اما مخزنی قهار.
این بیت مولانا ورد زبانش بود: "این که فردا این کنم یا آن کنم / این دلیل اختیارست ای صنم."
البته که مولانا دارد درخصوص اختیار آدمی حرف میزند؛ بعبارتی میگوید ما در جبر فلسفی نیستیم. یعنی هر گلی زدی به سر خود زدی؛ حال این گُل باشد یا گِل!
ولیکن آن جوان مخزن، بیت را سوءمصرف و در جایی دیگر خرج میکرد.
×××
او دلبسته به هیچ زن و دختری نمیشد؛ به هرکس که دستش میرسید با...
معلوم نیست این چیزی که شما از من میبینید ویرایش جدید من است یا نه؟
تاریخ و زمان بعدها مشخص خواهد کرد...
×××
لابد میدانید مولانای پیش از شمس، یک مکتبدار سوار بر منبرِ موعظه بود، اما بعدش شد آن عاشقِ شیدا؛ شاید لذت معرفت یا آگاهی، نسخهی دوم مولانا را ساخت.
پیامبر اسلام نیز بین محمد مکی و مدنیاش دو نسخهی متفاوت را نشان داد. بیشک، لذت قدرت از او محمد مدنی ساخت.
وینگشتاین هم همینگونه بود، ابتدا "زبان" را مرز جهان...
شورتهای زنانه (لامبادا) یا همان "نخ در بهشت"، از جلو تا حدودی کُسپوش است اما از پشت فقط یک نخ در میان چاک باسن فرو رفته بعنوان کونپوش؛ هرچند پهنای این نخ حتی به اندازهی قطر سوراخ کون هم نیست. 🙂
اینکه در این زندگی، این نخ دقیقاً کجا را میپوشاند؟ مهم نیست؛ مهم اینست که مرا پرت کرد به میانبودگی!
×××
گزارشها میگویند نزدیک به یکچهارم مردم ونزوئلا، از دست حماقتهای مادورو، کشورشان را ترک کردهاند. در سوریه، حدود یکسوم...
و هزاران مطلب منحصر و یکتا را از این شیدای نوشتن بخوانید….
