

من هادی احمدی هستم؛ نویسنده، شاعر و مدرس ITIL.
بهشدت وسواس دارم روی سبک منحصر نوشتن، معنا و پیام!
اینجایی که هستید وبسایت من است؛ وبسایت شاعری بنام سروش که بهمنظور به اشتراکگذاری آثار، ایدهها، مقالات، دانستنیها و تجربیاتم ایجاد شده. هر صفحهاش، داستانی منحصر به فرد دارد و نگاهی عمیق و چند بعدی را داراست که بیپروا نوشتمش؛ از مطالب آموزندهی تخصصی در حوزهی فناوری اطلاعات و ITIL گرفته تا روزنویسهای دغدغهوار، صفحاتی از کتابهایم، اشعار و…
اینجا مکانی است برای کشف، یادگیری و آگاهی؛ شما را از دانستیهایم بینصیب نمیگذارم پس مرا از نظراتتان بینصیب نگذارید. حرفهای تازهای دارم که بسیاری از آنها را نوشتهام و خواهم نوشت. حرفهای مگو، حرفهای بیپروا، تابوهای شکستنی!
بیصبرانه منتظرم تا ببینم این نوشتهها چه کمکی به شما کرده؟




وقتی مردم در حراجی یا فروش فوقالعاده، بدون فکر و تنها بخاطر دور نماندن و یا بخاطر فشار جمعی، کالایی میخرند که هیچ نیازی به آن ندارند گرفتار حماقت جمعی میشوند.
اخیراً شاهدش بودیم: هجوم مردم به بورس با شعار فریبانهی: "رونق تولید" که سبب شد میلیونها نفر داراییشان را از دست بدهند.
×××
مثلا پیروان یک دین یا آیین؛ کسانی که بیآنکه بدانند چرا و چگونه، صرفاً بخاطر آموزههای سنتی، خانوادگی یا تحمیلی، در آن وارد میشوند و مناسکش را...
گفتم:"شکر قهوهای رو از چی میگیرن که قهوهایه؟"
گفت:"چه میدونم.... از گُه!"
گفتم:"عه چه جالب! حالا فهمیدم چرا بعضیا بجای گُه خوردی میگن شکر خوردی!"
#گفتم_گفت
www.Soroushane.ir
وقتی خبر آمد که کارتنهای مملو از اولین کتابم به منزل رسیده، فاصلهی چندکیلومتری پرفراز و نشیبی را از شور بیحدوحصر تا خانه چنان میدویدم که بارها زمین خوردم و برخاستم تا آنچه در خیال میپنداشتم در عمل ببینم.
۲۴ ساعت دیدن و لمس کردم انبوهی از کتابهای چاپشده که ماهها در انتظارش بودم کافی بود تا بفهمم خب شور کافیست...
و شوق جایش را گرفت!
×××
کمتر کسی به فلسفهی ترکیب "شور و شوق" پرداخته.
این ترکیب فقط ترکیب شعری و یا...
و هزاران مطلب منحصر و یکتا را از این شیدای نوشتن بخوانید….
