تله‌ی تقدس!
آیا مکان مقدس، انرژی دارد؟
چندی پیش گفتگویی داشتم با کسی که از حس و حالش می‌گفت از حضور در یک مکان مقدس.
ممکن است شما هم شنیده باشید یا چنین چیزی را تجربه کرده باشید. فرقی نمی‌کند آن مکان کلیسا باشد یا معبد، مسجد باشد یا سایر مکان‌های زیارتی و…
اغلب افراد یک حس آرامش و انرژی معنوی را گزارش می‌کنند. خود من هم نوجوان که بودم بعد از بازگشت از یک مکان زیارتی به تقدس چنین چیزی معترف شدم اما بعدها دیدم ذهنم، فریب خورده.
×××
اعتقاد به انرژی در مکان‌های مقدس، قرن‌هاست که وجود داشته و بسیاری از مردم معتقدند که این انرژی از حضور الهی یا معنوی یک شخصیت والاست و یا بجهت پرستش همزمان هزاران نفر در یک نقطه، یک جور انرژی در آن مکان خاص ساکن است.
×××
اولین توضیح برای احساس انرژی در مکان‌های مقدس، نظریه‌ی میدان‌های انرژی است. درست مانند همه چیز در این جهان، بدن و محیط اطراف ما میدان‌های انرژی منتشر می‌کنند و ارتعاشاتی بر حالات فیزیکی و احساسی ما تأثیر می‌گذارند. در اصطلاح علمی به این بیوالکتریکی و بیومغناطیس می‌گویند. این میدان‌ها را می‌توان با ماشین‌هایی مانند EEG و EKG اندازه‌گیری کرد و دانشمندان هنوز در حال مطالعه چگونگی تأثیر آنها بر ما هستند.
×××
فرض کنید وارد مکان مقدسی شدید که بسیاری از مردم با هم دعا می‌خوانند یا حرکت موزونی انجام می‌دهند در این‌حال انگار وارد حوضی پر از سرودهای مذهبی و زمزمه‌ها شده‌اید که باور جمعی، امواجی از انرژی حرکتی و صدای آنان را برمی‌انگیزد که روی خلق و خوی شما اثرگذار است و اگر معتقد بدان باشید این موضوع حالت آرامش و عرفانی به شما می‌دهد و اگر هیچ اعتقادی نداشته باشی چنین چیزی حتی یک حرکت احمقانه به نظر می‌رسد.
بعبارتی انرژی معنوی هست اما از قداست آن مکان نیست! بلکه از حضور افراد معتقدی است که یک چیز هماهنگ را زمزمه می‌کنند. این اتفاق در هنگام سرودهای ملی و حتی در همخوانی گروه موسیقی کُر هم احساس می‌شود بی‌آنکه بدان برچسب مذهبی بزنیم.
×××
موضوع بعدی عناصر فیزیکی است. نظیر پژواک صدا، روشن کردن شمع، پرچم‌ها و پوشش‌های خاص، رنگ‌ها و حتی بوها و نمادها است که این نیز بخودی خود یک فرد باورمند را به این احساس نزدیک می‌کند که در آنجا انرژی منفی را از خود دور می‌کند.
×××
آیتم بعدی نقش معماری و طراحی است. فرهنگ‌های باستان در ساختن سازه‌های مقدس که با طبیعت هماهنگ بوده و تجارب معنوی را تقویت می‌کنند استاد بودند. امروزه هم به همین شکل است. به‌عنوان‌مثال، بسیاری از معابد در هند بر اساس اصول ژئومانتیک ساخته شده‌اند برای همسویی با میدان‌های مغناطیسی زمین. این موضوع در چرخش مسلمانان گرداگرد کعبه نیز هست.
×××
در مکان‌های عبادتی، روی نمادگرایی، گستردگی، عظمت و در دسترس‌پذیری همواره تاکید زیادی شده. بنابراین طراحی فضاهای مقدس و بظاهر محترم و باابهت، بسیار روی همراهی فرد معتقد اثرگذارست.
×××
درنتیجه آیا یک مکان مقدس، انرژی دارد؟ پاسخ بله است. اما این انرژی هیچ ارتباطی به قداست آن مکان، خدا، شخص مدفون در آن و معنویات ندارد. بلکه صرفاً به دیدگاه و باور شما بستگی دارد و البته افتادن در حوضی از المان‌های معماری، بصری و شنیداری؛ که دقيقأ شبیه یک تله‌ی احساسی عمل می‌کند و به شکل خیلی عامدانه و متعصبانه شما را شیفته‌ی خود می‌کند درحالی‌که اگر واقع‌گرا باشید چنین مکانی هیچ قداستی و طبعأ هیچ انرژیی ندارد.
×××
یک مکان مقدس در میان هندوها همانقدر از نظر مسلمانان فاقد تقدس است که هندوها هنگام دیدن کعبه چنین برداشتی دارند!
www.Soroushane.ir