وعده‌ی هميشگي!

گفتم:”این دستور پخت، عالی است: یک جو غیرت؛ چند لیوان آبرو؛ یک ذره چربی بدن بعنوان روغن کف تابه‌ی روان درگیر، البته اگر هست؛ یک دل‌سیر انتظار؛ چند تکه جگر سوخته؛ یک عدد پیاز برای اشک ریختن؛ چند پک سیگار برای دودی کردن غذا؛ کمی نمک روی زخم و به مقدار لازم ظرف خالی. این برای وعده‌ی امشب کافیست… تا فرداشب خدا بزرگ است.”
گفت:”با برنج!؟”
گفتم:”نه؛ با به رنج! فقط ملاقه‌ی ته دیگ یادت نرود!”

www.Soroushane.ir