من هادی احمدی هستم؛ نویسنده، شاعر و مدرس ITIL.
بهشدت وسواس دارم روی سبک منحصر نوشتن، معنا و پیام!
اینجایی که هستید وبسایت من است؛ وبسایت شاعری بنام سروش که بهمنظور به اشتراکگذاری آثار، ایدهها، مقالات، دانستنیها و تجربیاتم ایجاد شده. هر صفحهاش، داستانی منحصر به فرد دارد و نگاهی عمیق و چند بعدی را داراست که بیپروا نوشتمش؛ از مطالب آموزندهی تخصصی در حوزهی فناوری اطلاعات و ITIL گرفته تا روزنویسهای دغدغهوار، صفحاتی از کتابهایم، اشعار و…
اینجا مکانی است برای کشف، یادگیری و آگاهی؛ شما را از دانستیهایم بینصیب نمیگذارم پس مرا از نظراتتان بینصیب نگذارید. حرفهای تازهای دارم که بسیاری از آنها را نوشتهام و خواهم نوشت. حرفهای مگو، حرفهای بیپروا، تابوهای شکستنی!
بیصبرانه منتظرم تا ببینم این نوشتهها چه کمکی به شما کرده؟
بوی منال(بچه) اعتیادآور است؛ هم بخاطر ترکیبات واقعی بدن او، هم بخاطر رمز و راز مغز و عاطفه.
در آنسو اما بوی گُه و کیری پیری، بوی "نوننال" است... بوی ماندگی و سالمندی.
×××
مولکولهای فرّار حاصل از شیر مادر روی پوست و نفس نوزاد اثرگذارند و پس آمیختگی به تعریق ملایم و بدون باکتری زیاد و با ترشح ترکیبات خاصی (مثل لاکتونها و اسیدهای چرب سبک) بوی خوش و ملایم و شیرین نوزاد را تولید میکنند که بوی"نوزادی" است و...
انرژی سبز و مرغ سبز و خودروی سبز و صنعت سبز و... را به وفور دیدهایم اما کُس سبز؟
کُس سبز نه از گازوئیل استفاده میکند نه از ذغالسنگ، نه آلایندههای سمی دارد و نه آسیبی به طبیعت میزند. کُس سبز، اندام تدافعی یک زن است و نه اندام تهاجمی برای بدست آوردن نیازهایش.
کُس سبز، اُرگانیک است و نه گلخانهای. پاک است و بیآسیب و ناموجود در هر خانهای.
و این چیزی است که تمام مردان میخواهند...
یک زن سبز؛ یک...
گفتگو با کسی که اهل گفتگوست همیشه بافهم همراه نیست؛ زبان گویا را گویا میفهمد نه گونیا، زبان طنز را طناز داند و زبان غم را غمباز؛ حتی زبان لال را لال میفهمد و زبان واصل را وصال!
آنچنان که صائب گفت:" گفتگوی خامشان را ترجمان در کار نیست / لال میفهمد به آسانی زبانِ لال را"
×××
نکتهی ظریف این است که فهم، به خودِ توانایی شنیدن و دقت در معنا بستگی دارد، نه فقط به آوای کلمات و اصوات...
و هزاران مطلب منحصر و یکتا را از این شیدای نوشتن بخوانید….