خیلی هم نیازی به سرعت نور نداریم که در آن اتمام اجزای بدنمان از هم پاشیده شود!
شاید با افزایش روشهای بقا و طول عمر و تقویت بدن انسان برای تحمل فشار و گرانش بالا + یک فضاپیمای فوقسریع، بتوانیم قلب هستی را کاوش کنیم.
بنظر نه فقط سفر فضایی رؤیا نیست بلکه تور فضایی هم رؤیا نیست!
×××
ناسا گفته:"فضاپیمای پارکر، که سریعترین فضاپیمای ساخت بشر است، با استفاده از گرانش عظیم خورشید توانسته به سرعت ۶۹۲,۰۱۶ کیلومتر بر ساعت برسد که معادل ۰٫۰۰۰۷ سرعت نور است.
یعنی گرانش خورشید سرعتی برابر با ۷۰۰ هزار کیلومتر بر ساعت به فضاپیما داده.
با این سرعت، فضاپیما میتواند:
در ۳۵ دقیقه به ماه، در فاصلهی ۴۰۰,۰۰۰ کیلومتری از زمین برسد.
در ۱۳.۵ روز به مریخ، در فاصلهی ۲۲۵ میلیون کیلومتری ما برسد.
در ۴۷ روز به مشتری، در فاصلهی ۷۷۸ میلیون کیلومتری برسد.
در ۲۶۱ روز به نپتون، آخرین سیارهی منظومهی شمسی، در فاصلهی ۴٫۳۵ میلیارد کیلومتری زمین برسد.
همچنین، پس از ۶.۶۲۷ سال به پروکسیما قنطورس، نزدیکترین ستاره به زمین، در فاصلهی ۴.۲۴ سال نوری برسد؛ یا طی ۴۱ میلیون سال به مرکز کهکشان راه شیری، در فاصلهی ۲۶.۷۰۰ سال نوری برسد و یا نهایتاً، طی ۴ میلیارد سال به کهکشان آندرومدا، در فاصلهی ۲.۵ میلیون سال نوری از ما برسد."
×××
والا که چیزی نیست 🙂 ما توی تهران فاصلهی ۵ کیلومتری را طی ۲ ساعت طی میکنیم وسط دود و ترافیک. اما در فضا سوار شو و برو ماه در عرض نیم ساعت و از ماه برو مریخ در ۱۳ روز.
این اعداد واقعاً جذاب و حتی کمی دیوانهکننده هستند؛ سرعت فضانوردی که میتواند در ۱۳.۵ روز به مریخ برسد و در ۴۱ میلیون سال به مرکز کهکشان، بدونشک دنیای جدیدی از کشف و ماجراجویی را نوید میدهد.
مهمتر از همه پودر هم نمیشویم 🙂
www.Soroushane.ir