پُست‌شوری، یک ترکیب من‌درآوردی‌ست، بر وزن پولشویی.
با این تفاوت که جرم نیست؛ ولی چیزی کم از فریب ندارد.
پُست‌شوری یعنی شستن یک محتوای بی‌ارزش، سطحی یا حتی مشمئزکننده، و تولید پُستی تازه، تمیز و پر زرق‌وبرق برای جلب مخاطب.
مطلبی روی مطلبی دیگر. برای گم کردن ردِ مطلب قبلی. برای تطهیرِ ناپاکیِ فکری با فیلترهای جذابیت.
×××
پُست‌شوری شبیه آن است که ژست لاکچری‌ات را به دغدغه‌ی محیط زیست ربط بدهی، یا زیر عکس قهوه‌ات، نقل‌قولی از نیچه بچسبانی تا روشنفکرتر به‌نظر برسی.
در پُست‌شوری، حقیقت فدای فالوئر می‌شود و معنا، قربانی "مَنِ مجازی‌ات".
واژه‌ها با فیلترهای زیباشناختی شسته می‌شوند، تا دیگر نشود فهمید که اصلشان چه بوده، یا چرا اصلاً نوشته شده‌اند؟
پُست‌شوری، ردِ کثافتِ یک مطلب را خیلی خوب می‌شوید.
طوری که خود نویسنده هم فراموش می‌کند چه نوشته بود و حتی به چیزی که نوشته نیز باور ندارد.
×××
ما دیگر نمی‌نویسیم تا فکر کنیم؛ می‌نویسیم تا پسندیده شویم!
و در دنیای امروز، شستن معنا از کلمات، تمیزتر از شستن پول از گناه انجام می‌شود.
www.Soroushane.ir
