آنچه در این مدت در سوریه رخ داد، بنظر الگویی موفق برای غرب بوده که تکرارپذیر است؛ الگویی که بجای جنگ مستقیم، بجای اشغال، بجای حمایت از تجزیه‌طلبی یا بجای دامن‌زدن به جنگ‌های داخلی بی‌پایان و یا بجای سرنگونی مستقیم یک رهبر مستبد، بر یک سناریو جدید تکیه کرده؛ با هزینه‌ی کمتر و بدون در گل ماندن غرب برای رقم زدن تغییرات بزرگ!
×××
درد سوریه، بسیار شبیه به درد ایران است.
کشوری متشکل از اقوام و اقلیت‌های گوناگون، با ذخایر نفتی و سابقه‌ی تاریخی از خواسته‌های خودمختارانه. اما در شرایطی که می‌توانست تجزیه رخ دهد، ورود احمد الشرع توانست نوعی همبستگی ملی پدید آورد.
کردها، دروزی‌ها و دیگر گروه‌ها، بجای درگیری مسلحانه، در برهه‌ای حساس با نوعی آشتی(هرچند موقت) یکپارچگی کشور را حفظ کردند.
تحریم‌های سوریه در حال برداشته شدن است و این کشور در مسیر عادی‌سازی روابط با غرب و کشورهای عربی قرار گرفته؛ اگر این روند ادامه یابد، بازسازی و شکوفایی سوریه دور از ذهن نخواهد بود؛ بی‌آنکه منطقه را درگیر آشوب‌های گسترده کند.
هرچند دوام این همبستگی، وابسته به رعایت حقوق همه‌ی مردم است.
×××
تا این‌جای کار، تجربه‌ی سوریه موفق بوده و می‌تواند بعنوان مدلی احتمالی در ایران نیز دنبال شود. اسرائیل در سوریه با هدف قرار دادن فرماندهان نظامی و تضعیف قوای مقاومت، راهبردی مشابه را در قبال ایران و حزب‌الله در پیش گرفت.
و امروز لبنان، حتی بدون حزب‌اللهِ مسلح، آرامشی نسبی را تجربه می‌کند.
سه سناریو مشابه در سه کشور!
×××
حمله‌ی آمریکا به عراق بقصد نابودی صدام امروزه یک حماقت لقب گرفته؛ چون هزینه‌بر بود و منجر به بی‌ثباتی شدید، ظهور داعش و شکست در بازسازی سیاسی شد.
حمله به لیبی و افغانستان هم همین شکل بود.
بنظر آمریکا حسابی درس گرفته از شکست‌هایش.
×××
و در سوریه چیز جدیدتری دیدیم که هدف فقط سرنگونی اسد نبود؛ بلکه حفظ تمامیت ارضی، مهار اسد بدون جنگ مستقیم، مهار جنگ داخلی و در نهایت با نمایش و پذیرش چهره‌ی جایگزین با مقبولیت داخلی و منطقه‌ای به بهترین نتیجه‌ی ممکن رسیدند.
تاکنون سناریو اجرایی در این سه کشور ایران و سوریه و لبنان بطرز جالبی شبیه‌اند و نتایجش تقریباً شبیه هم.
هرچند ایران در فاز یکی مانده به آخر این سناریو به‌سر می‌برد!
×××
بنظرم غرب این سناریو را بهترین گزینه برای تغییر نظام‌ها می‌داند و در آینده برای جاهای دیگر هم بکار خواهد گرفت.
سناریویی که در آن:
▪ نه حمله‌ی نظامی تمام‌عیار
▪ نه نابودگری انبوه
▪ نه تجزیه
▪ و نه اشغال
اما در نهایت، منجر به تغییری کم‌هزینه و قابل‌قبول برای افکار عمومی می‌شود.
تغییری بدون تجزیه. اصلاحی بدون جنگ.
www.Soroushane.ir
