کاریکلماتور نثر است. بازی زبانی دارد تا بتواند گفتنی‌ها را دیدنی کند (تصویری) -طنز دارد. کاریکلماتور از نظر معنایی، صراحت دارد. -کاریکلماتور از چند معنایی واژه‌ها سود می‌برد. کاریکلماتور، معمولاً از بدیهیات و روزمره‌ها و دم دستی هاست. سابقه‌ای در ادبیات کهن به عنوان یک ژانر ندارد. اما می‌شود نمونه‌هایی در نثر و نظم پیدا کرد. -ایجاز از ویژگی‌های کاریکلماتور است. در کاریکلماتور نوعی نازک اندیشی مانند سبک هندی دیده می‌شود. غافل‌گیری دارد که با غافل‌گیری شعری متفاوت است. نوع لذت در کاریکلماتور با شعر متفاوت است. (منبع از ویکی به کی!؟)
همچنین کاریکلماتور به نظر من: ، یک پارادوکس از واژه هاست! که چون غیرمنتظره است خنده دار و طنزآلود به نظر می آید درحالیکه معمولا با هدف طنز یا خندان نوشته نشده!