آکنده! آسمان از چشم دلدارم شده خوار و حقیر پاکی یارم که برتر آید از خاک کویر چرخش و دور فلک از چرخش اندام اوست شهرهی حوران زیبای بهشت از نام اوست یک نفر گوید به من چون از جهان دل کندهای؟ گویمش ای بیخرد آندم ز عشق آکندهای با چنین یاری که دنیای منست، گیتی چکار؟ www.Soroushane.ir
