حداقل و حداکثر!
این جملهی غلط “اگر دین نداری لااقل آزاده باش!” یعنی تنزل آزادی و آزادگی و آزاداندیشی در برابر دین. یعنی کوچک کردن اندیشه و بزرگنمائی عقیده.
جمله‌‌ای کذایی یا شاید هم واقعی که با مظلوم‌نمایی شیعیان و چسباندن آن به امامشان، چنان به خورد افکار مردم داده شد که به این سادگی بیرون نمی‌آید.
این جمله یعنی، دین آنقدر والاست که اگر آنرا نداشته باشی در بدترین حالت باید سراغ آزاده شدن رفت. بعبارتی این نشانگر عظمت دین است و تقلیل آزادگی. نشانگر حداکثر بودن دین است.
مگر نه اینکه آزاده، صفتی است به معنی آزاداندیش و کسی که زیر سلطه‌ی دیگری نمی‌رود؟ پس اگر دین را در برابر آن بگذاریم چه معنی می‌دهد!؟
جز اینکه باید زیر سلطه‌ی عقاید و مذهبیون باشی، بدون هیچ آزاداندیشی؟
×××
دین آنقدر چیز ناخوشایندی است که پالانش خیلی زود بر کول مردم می‌رود. دین، حقوق انسانی را پایمال می‌کند و مدعیانش، برای حفظ عقیده، هر جنایتی را در زیر چتر دین و ایدئولوژی مذهبی رقم می‌زنند زیرا شاد کردن دل خدای عقیده، هر توحشی را توجیه می‌کند.
چه آن توحش روی حیوان باشد و چه انسان، همیشه دین توجیهی دارد.
×××
ارتقای سطح دین در برابر آزاداندیشی و آزادگی یک لفظ عامه‌فریب است.
یک انسان اخلاق‌مدار، اندیشمند و آزاداندیش، خوب می‌داند که دین، پابند آزادگی است. اما مروجان و مدعیان دین و شیعه‌گری، این را نمی‌خواهند و با مقلدسازی در پی توجیه یا تحمیل باورهای مذهبی‌اند و خیلی خوب سوار بر این لفظ غلط و قایق کهنه‌ی عقيدتی شدند و از این جمله نهایت استفاده را کردند در تفهیم قدرت کذایی دین.
×××
انسان، باید ابتدا انسانی آزاده باشد نه اینکه دیندار. اگر آزاداندیش نبود آنگاه می‌شود حداقل‌ها را برایش خواست و شاید دین، برای حداقل‌های انسان بودن بکار بیاید اما حداکثر نیست.
آزاده بودن ماتحت دین نیست و جملهی “اگر آزاده نیستی لااقل دیندار باش” درست است.
×××
دین، حداقل‌های یک انسان است نه حداکثرهایش!
#مهسا_امینی #فاطمه_رضایی
www.Soroushane.ir