خط‌کش!
دل ندادی عاقبت تا از نظر افتاده‌ای
حقت است این کوزه‌ی خالی از آب و باده‌ای
گفتمت بس کن کسی را بر تنت اندازه زن
تا که خط‌کش‌ بر دلت داری، مگو آماده‌ای
غصه‌ی تنهایی و بی‌مهری و بی‌یاوری
می‌شود سوهان روحت یا شود سمباده‌ای!
این نماز عاشقی هر جا که ممکن می‌شود
بی‌نمازی، بی‌خدا، از بس پی سجاده‌ای!
بر ترازو وزنه‌ی دلدادگی بیهودگی است
از کفت رفته اگر سنگی به کف بنهاده‌ای
برکن آن متن غرور از بستر افکار خویش
بی‌تعصب باشی و دلداده پس آزاده‌ای
www.Soroushane.ir