زندگی! زندگی را بدمی است تا که دمی خوش باشیم رمز خوشبختی در آنست که بی‌غش باشیم این جهان، کوره‌ی آتش شده و ما هیزم آن تا به کی در غم این کوره و آتش باشیم!؟ www.Soroushane.ir پانوشت: توی برخی وبلاگ‌‌ها، اینستاگرام، فیس‌بوک و توییتر، اگر کسی آتشی برافروخته، به پای هیزمش سوخته و عکسی از آن آويخته، این شعر را هم به پای آن عکس، دوخته! خوشحالم که با این رباعی در گرمای آتش دلخوشی‌های شما سهیمم، ولو اندک.
