آسمانی!

بخدایی که می‌پرستید کسی که از دنیا می‌رود آسمانی نمی‌شود.
در بهترین حالت بدنش زمینی‌تر می‌شود یا بهتر آنکه زیرزمینی می‌شود.
شکل مادی ما از طبیعت زمین است و به طبیعت زمین می‌رود و ذهنمان که به روح تعبیر شده، اثر ماست.
بشرطی که اثری گذاشته باشی و یا بازمانده‌ای داشته باشی!
×××
شاید اگر رفتگان‌مان روزی در زمین بمیرند و در مریخ دفن شوند، گفتن از اینکه “آسمانی” شدند، توجیه داشته باشد. 🙂
×××
گاهی دلتنگ رفتن پدرم می‌شوم ولی سر خاکش هم نمی‌روم؛
او نه به آسمان رفت و نه در آن نقطه از زمین است. او در هر جایی که هستم هست، من اثر و بازمانده‌‌ی او هستم.
حتی خوب که فکر می‌کنم، دلتنگ خودم می‌شوم نه او!
×××
کسی که از دنیا می‌رود از این دنیا نمی‌رود!
www.Soroushane.ir