ساده گرایی سطحی!
ورود مکتب هنری مینیمالیسم یا ساده‌گرایی آنچنان ریشه در زندگی ما دوانده که ما دیگر، درگیر پیچیدگی نمی‌شویم اما این بدان معنا نیست که در این ساده‌گرایی، پیچیدگی نیست! هنر ساده‌گرایی را می‌شود به هر چیزی تزریق کرد به طراحی، به مد و لباس، به سازه‌های معماری، به موسیقی، به ادبیات و فناوری…
ورود هنر ساده‌گرایی به جهان فهم ما، بشر را به آستانه‌ی درک بهتر، زودتر و شیرین‌تر پیش برده. ساده‌سازی مسائل ما را به سمت سادگی و آرامش سوق داد. آنچنان که امروز تولیدات بسیاری از فناوری‌ها به شکل بسیار فزاینده‌ای خیلی ساده طراحی شده‌اند تا کاربرانش بهتر و راحتر از آن استفاده کنند و درگیر پیچیدگی نشوند. مثلا طراحی مبلمان یک خانه یا محل کار در ساده‌ترین و مینیمالیستی‌ترین حالت دیزاین می‌شود؛ ساده‌گرایی، غایت آرامش و فهم است. سادگی محض که یکی از مکاتب هنری جهان است توانسته در بسیاری از علوم دیگر رخنه کند. علاوه بر آن طیف وسیعی از مخاطبان را نیز به خود جذب کرده.
×××
توئیتر، نمونه‌‌ای از هنر مینیمالیسم است در زمینه‌ی وبلاگ‌نویسی! یعنی باید بتوانی آنچه در ذهن داری در خلاصه‌ترین حالت ممکن بنویسی! در موسیقی نیز به این شیوه است که دیگر خبری از آثار فاخر و پیچیده‌ی موسیقیدانان نیست یک ریتم پایه با یک ملودی و صدای خواننده تمام آن چیزی است که مخاطب امروز می‌پسندند.
یک مثال ساده در کاربرد هنر ساده‌گرایی در ادبیات، نوشتن داستان کوتاه و یا حتی داستان کوتاه کوتاه است. یعنی حذف عناصر مازاد و فشرده سازی عناصر ضروری برای القای بهتر و سریع‌تر لُب مطلب! امروزه مردم بزور فرصت مطالعه‌ی یک کتاب ۲۰۰ صفحه‌ای را دارند که در قیاس با رمان‌های چندهزار صفحه‌ای گذشته، این نگاه، تغییری اساسی کرده.
ولی چیزی که تغییر بدی کرده این است که نه به رمان‌های قدیمی که مملو از عناصر بیهوده و مازادند و نه به مطالب امروزی که دیگر چیزی برای گفتن ندارند!
×××
ساده گرایی خوب است اما چیزی که دردناک است این‌‌است‌که مخاطب امروز عمقی نمی‌اندیشد! و ساده‌گرایی را هم ساده تصور می‌کند. آنچنان که حتی هنرمندان نیز سطحی‌نگر شده‌اند! مثلاً یک نقاشی ساده یا یک ترانه و نوشته‌ی کوچه‌بازاری مخاطبین بسیار بیشتری از یک نوشته‌ی پر از آرایه‌های ادبی دارد. زیرا مردم به بهانه‌ای اینکه وقتش را ندارند یا “همین قابل فهم است” از فرورفتن در مطالب عمیق و سنگین دوری می‌کنند. ازاین‌رو مخاطبین ژرف‌نگر هم به‌شدت کاهش‌یافته‌اند!
××
اگر هنرمندی، پشت ساده‌گرایی‌اش غنائی را رعایت نکند تولیداتش شبیه روزنامه خواهد بود که فقط به درد یک روز می‌خورند، ساده گرایی به معنی کار بر روی عناصر سطحی نیست! ساده گرایی یعنی حذف عناصر مازاد و غیرضرور! سادگی در عین ساده بودنش اگر پشتش زیاد فکر شده باشد، عملاً پیچیده است ولی مردم درگیر فهم پیچیدگی‌اش نمی‌شوند.
هنر مینیمالیستی اگرچه پیچیدگی را به سادگی تبدیل کرده اما از نگاه مردم، درک پیچیدگی از سادگی هنوز ممکن نیست و این آفت ساده‌گرایی است! بخاطر همین هنرمندان هم سطحی‌نگر تولید می‌کنند که عملاً هیزم به این آتش نفهمی مردم می‌ریزند!
سادگی، نهایت پیچیدگی است!
www.Soroushane.ir