شریف!

اسم پدر مرحومم “شریف” است. بواقع که مردی بسیار شریف بود؛ نه اینکه چون پدرم است شریف است، نه؛ واقعا مرد شریفی چون شریف در زندگی‌ام ندیدم.
×××
اول دبیرستان که بودم معلم گفت:”پسرم اسم شریف پدرت چیه؟”
تا خواستم حرف بزنم، همکلاسیم با خنده گفت:”شریف.”
کل کلاس از خنده منفجر شد. [توی کلاس همدیگر را با اسم پدرمان صدا می‌زدیم.]
معلم آن بیچاره را برد پای تخته، بدون توضیح اضافه، اینقدر زدش که دلم سوخت.
همه از ترس خایه‌فنگ کرده بودیم.
معلم خسته و عصبانی برگشت و گفت:”توی کلاس من کسی حق نداره مسخره‌بازی دربیاره؛ تکرار نشه!”
رو به من کرد و باز پرسید: “خب حالا بگو، اسم شریف پدرت چیه؟” و من با تمام ترس گفتم:”شریف!”
×××
فکر کرد من هم عبرت نگرفتم و می‌خواهیم دست‌جمعی سر به سرش بگذاریم. که یکبار دیگر تاکید کردم اسم پدرم، شریف است.
تازه دوزاریش افتاد، ولی از آن همکلاسی‌ام عذر نخواست.
فقط از پرسیدن اسم پدر دیگران با صفت “شریف” خودداری کرد!
www.Soroushane.ir