آخور و توبره!

هادی احمدی (سروش):

مالیات، از گوشت سگ هم حرام‌تر است؛ حتی یک ریال!
البته که گوشت سگ حرام نیست و این باور مذهبی است؛ ولی من می‌گویم حرام نیست و نمی‌خورم آنان می‌گویند حرام است و می‌خورند!
با مالیات مشکل دارم بخصوص در جایی که دولتش عین مار، چنبره زده روی تمام منابع و دارایی‌های کشور.
ناچاراً خیلی شیک و قانونی، مرتباً به دزدان، این خراج گزاف را پرداخت می‌کنم؛
×××
دولت، مجموعه‌ای از مراکز خدماتی است که برای ارایه‌ی خدمت به مردم، نیازمند درآمد است و این درآمد از ناحیه‌ی مالیات بر ثروت، مالیات بر درآمد، مالیات بر ارزش‌افزوده و حتی مالیات تورمی و هزار قانون من‌درآوردی دیگر باید تامین شود تا رفاه و برابری را رقم بزند. تا اینجا این تعریف نادرست نیست. اما درعمل و در اکثر کشورها چنین تعریفی درحد توهم است.
×××
دولت‌ها خود را مالک دارایی‌های یک سرزمین می‌دانند و هرجوری که بخواهند خرجش می‌کنند نه آن جوری که مردم می‌خواهند.
منابع، معادن، بنگاه‌های اقتصادی، بانک‌ها و خلاصه هرچه که بوی پول از آن برآید در قبضه‌ی دولت‌هاست و با این حجم وسیع و بی‌حساب‌وکتاب از درآمد، هرگز خودکفا نمی‌شوند تا خدمات رایگان به مردم بدهند.
با این‌که از سرمایه‌های مردم مایه می‌گذارند اما همچنان کیسه‌ی گدایی‌شان باز است تا از عایدی مردم هم پول زور بگیرند. درنهایت به ازای خدمات ارایه شده و نشده، به‌به و چهچه راه می‌اندازند و کلی روی سر مردم منت می‌گذارند که فلان دولت این حرکت را زده یا فلان رئیس‌جمهور چنین کرده و چنان.
اگرهم از نحوه‌ی خدمات شاکی باشی در هزارتوی سرکوب و بروکراسی گرفتار می‌شوی.
×××
مالیات، دزدی سرِ گردنه است. درست عین بیمه‌ی قرارداد! از همان زمانیکه بعنوان خراج تعریف شده بود تا خزانه‌ی شاهان را پُر کند تا همین الان که خرج فعالیت‌های سیاسی و نظامی و ایدئولوژی به نفع قدرتشان می‌شود.
مالیات از نظر من زمانی مباح و حلال است که مردم ۱۰۰٪ در تمام منابع، معادن و بنگاه‌ها و سرمایه‌های یک کشور سهم داشته باشند. یا آن‌که دولت‌ها اجازه‌ی استفاده از این منابع را به هیچ شکلی به نفع خود نداشته باشند!
توزیع برابر ثروت این‌گونه درست است نه آنکه سرمایه‌های مردم را هاپولی کنی بعد از درآمدشان هم پول بگیری به نیت برابری!
×××
دولت دولتی، چالش همیشگی مردم است. تمام خدمات یک دولت نیز باید خصوصی و در جو رقابتی باشد تا از دولتی بودن وارهد. چه آن خدمت دفاعی باشد چه رفاهی و چه بهداشتی!
اگر قرارست خرج هر کوفت و زهرماری را مردم بدهند و از آن طرف دولت تمام دارایی و سرمایه‌ها را به آلت خر بزنند پس چه کاری است که باید دولت را انتخاب کنند؟ برای ازبین بردن سرمایه‌هایشان؟
شکی نیست که:
خدمات نظامی دولتی، برای تحمیل زور بر خود مردم است!
خدمات آموزشی دولتی، برای تحمیل اراجیف بر مردم است.
خدمات بهداشتی دولتی، هم برای تحمیل درد و رنج بر مردم است.
×××
بزرگترین فراریِ مالیاتی خود این دولت‌ است! آنهم نه از درآمد عملکردش بلکه این نیز از دارایی‌های مردم است.
هر درآمدی که خرج مردم نشود هدر رفته. هر درآمدی که از مردم گرفته شود هم هدر می‌رود. تحت هر عنوانی که باشد. با این‌حال مردم هرچند وقت پای صندوق رأی می‌روند تا یک دولت دزد دیگر را برای بلعیدن دارایی‌های سرزمینی و مردمی برگزینند.
گاهی آدم دوست دارد عین بانو گادایوا عریان شود و در شهر بچرخد تا همه بفهمند مالیات، پول زور است!
×××
دولت‌ها، هم از آخور می‌خورند هم از توبره! بخصوص این دولت اسلام‌گرا، که گوشت حرام سگ را با ولع می‌بلعد!
 #مهسا_امینی #آیناز_جواهری
www.Soroushane.ir

0 0 رای
امتیازت به این مطلب؟
عضویت در سایت
اطلاع رسانی
guest

0 نظر
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
error: لینک های همرسانی مطلب در سمت چپ صفحه هست دوست داشتی به اشتراک بگذار!
0
نظرت مهمه حتماً بنویس!x