در جهانی زندگی میکنیم که داشتن زیبایی، عمود بر استعداد است.
رابطه، عمود بر ضابطه است.
سرگرمی، عمود بر علمآموزی است.
خرافات، عمود بر حقایق است.
ایمان، عمود بر خِرَد است.
دین، عمود بر قانون است.
و بسیاری دیگر... از ابتدای توحش و تمدن، تاکنون.
×××
همهی اینها یعنی انسانها پذیرفتهاند که زندگی، خیلی گذراست پس بهترست کمتر رنج بکشند، بیشتر لذت ببرند، کمتر تلاش کنند، بیشتر درآمد کسب کنند، کمتر به معنا بپردازند و بیشتر به ظاهر. درحالیکه نتیجه، عکس است!
جهان اول و دوم و سوم هم ندارد. همهجا همین رنگ و بوست بااین تفاوت که در جهان اول و دوم اوضاع به شکل فریبندهای نشان داده میشود و در جهان سومیها به شکل زنندهای.
×××
کسی فلسفه نمیخواند اما تا دلت بخواهد هزاران محتوای دریوری را هر شب و روز با همهی وجود دنبال میکند.
کسی استاد را قدر نمینهد اما با دیدن لوندی یک زیبای خفته در فلان شبکهی مجازی عمود میکند و میخواهد از پشت صفحهی موبایل، او ببلعد.
کسی به اهمیت ضابطهی دیگری پی نمیبرد ولی در برابر کسی که با رابطه به بالا رفته تا ناموس خم میشود.
×××
زندگی آدمیزاد همین شکلی بوده. معنا همیشه در انزواست. بخاطر همین ناآگاهی بیش از آگاهی است و ذرهای از تاریکی جهان کاسته نمیشود!
شاید بخاطر این است که نور، حجم کمی از جهان تاریک را به خود اختصاص داده!
شاید چون تاریکی هم، عمود بر نور است!
www.Soroushane.ir