جمهوری اسلامی شیعی ایران، پس از جمهوری اسلامی سنی پاکستان بوجود آمد.
پاکستان هم جمهوری اسلامی است؛ بمب اتم هم دارد، عضو NPT هم نیست و سیستم ترور هم دارد. نظام دینی اسلام نیز حاکم بر این کشور است.
اما پاکستان هارت و پورت نمی‌کند. دنبال نابودی اسراییل و غرب نیست. توهم قدرت ندارد. بعبارتی موضعی نسبتاً معتدل در قبال غرب و اسرائیل دارد. سیاست خارجی‌اش کمتر ایدئولوژیک و بیشتر تاکتیکی است؛ در نتیجه، نوعی "همکاری بی‌اعتمادانه" با آمریکا و چین دارد.
اگرچه این کشور نیز شبیه جمهوری اسلامی ایران، فاسد است و اقتصاد فشلی دارد اما سعی کرده در مناسبات بین‌المللی بینابین رفتار کند و برای خودش شر مشددی نیافریند. رفتارش با آمریکا همیشه (با سوءظن) بوده نه مقابله!
آمریکا پاکستان را دوست بی‌وفا می‌داند. بعبارتی دوست است اما انتظار وفا از او نیست؛ برعکس کشورهای عربی و متحدش.
×××
آخوندها اگر مبنای ایدئولوژیک خود را بر پایه‌ی نابودی اسراییل و ستیز با آمریکا نمی‌نهادند شاید اکنون بازدارندگی هسته‌ای هم داشتند.
ولی علیرغم این‌که ایران عضو NPT است و بمب هسته‌ای ندارد اما یک تهدید حیاتی محسوب می‌شود بخاطر همین آماج تهدید و تحریم و حملات نظامی‌است.
اینان با دشمن‌تراشی فرضی و فقط با صدور انقلاب و گفتمان مقاومت، مدام دنیا را تهدید می‌کنند. درحالی‌که پاکستان با بمب اتم و بدون شعار نابودی، تهدید مستقیم نیست.
×××
چرا ایران تهدید است؟
صحبت فقط نگاه ایدئولوژیکی آخوندها نیست. از منظر موقعیت ژئوپلیتیک، خب قطعاً ایران در نقطه‌ی حیاتی‌تری نسبت به پاکستان قرار دارد؛ بخاطر نقشش در بازار انرژی و تسلط بر تنگه‌ی هرمز (مهم‌ترین گلوگاه‌های انرژی جهان). ازاین‌رو شاید هر حکومتی بر سر کار آید این فشارهای بین‌المللی پایان نیابد اما نه به این شدت و حدت؛ چراکه تقابل ایدئولوژیک آخوندها سبب شده که موقعیت ژئوپلیتیک نیز به‌خطر افتد!
یعنی:
ایران، حتی بدون رژیم فعلی، بازهم ممکن است مورد رقابت و فشار قرار گیرد چون موقعیتی خیلی حیاتی در جهان دارد.
پس راهکار، نه توبه از قدرت ژئوپلیتیکی است و نه استفاده‌ی تهاجمی از آن و نه تکیه بر گفتمان مقاومت؛ بلکه مدیریت هوشمند آن در چارچوب منافع ملی واقعی و پایداری هوشمند است که آخوندها فهمی از آن ندارند.
www.Soroushane.ir
