کهنه‌پوشی!
دوست عزیزی در پست “شک” نظری را مطرح کرد که شاید کمتر بدان پاسخ داده شده؛ اینکه کسی که جزم‌اندیشانه و متعصبانه ضد دین است چه فرقی با یک دیندار متعصب دارد؟ چرا یکی محترم است و دیگری نامحترم؟
×××
اول اینکه تعصب، دگماتیسم [جزم‌اندیشی] و خشک‌باوری در هر شکلی نامحترم است، نو و کهنه ندارد؛ چه برای کسی که داعیه‌ی دینداری دارد و چه کسی که ضد دین است.
ولی اگر تعصب را از هر دو حذف کنیم، با یک دیندار و یک بی‌دین روبرو هستیم؛ با این‌حال بازهم این پرسش شاید دوباره مطرح شود، چرا امروزه یک فرد بی‌دین، محترم است و فرد دیندار، نامحترم؟
البته به شخصه فکر نمی‌کنم که فرد بی‌دین محترم است و دیگری نامحترم.
با این‌حال اگر برخی چنین تصوری دارند می‌شود بشرح زیر بازش کرد.
×××
هرچند ارزش‌گذاری چیزی بر معیار قدیمی و جدید بودنش نباید باشد، ولی در مورد به تن کردن لباس دین، قبول کنیم: “نو که میاد به بازار، کهنه میشه دل‌آزار.”
پوشش امروز مردم، به تن کردن لباس دین نیست. لباس جدیدی است که شاید رگه‌هایی از دین هم در آن باشد و شاید هم کاملآ بافتش ضد دین باشد. شاید هم بطور کل بی‌لباسی است!
شما نمی‌توانی لباسی را محترم و دل‌نواز بدانی که حسابی کهنه و پاره شده و یا به شدت از مد افتاده.
در برابر یک لباس نو که مد روز هم نیست لباس کهنه، چنگی به دل نمی‌زند، اگر اصرار داری بپوشی بپوش. فوقش صفت کهنه‌پوشی بر تو خواهد نشست ولی اگر همه را به کهنه‌پوشی ترغیب کنی و یا مدام از مزایای کهنگی حرف بزنی، دیگر محلی از اعراب ندارد؛ و اینجاست که آن لباس کهنه، به ظن برخی نامحترم است!
نه بدلیل ترغیب‌های تو، که بدلیل کهنگی، بلااستفاده بودن، بی‌ارزشی و عدم پذیرش نظر و خواست و سلایق سایرین.
×××
نه فقط دین بلکه حتی در علم و فناوری گذشته نیز به همین شکل.
خیلی دور نرویم…
تصور کنید برای کپی کردن چندصد گیگابایت اطلاعات یک نفر به شما فلاپی یک مگابایتی بدهد!
آیا حرکت او و فلاپی را مضحک و ناکارآمد نمی‌دانید؟
فلاپی نامحترم نبود و نیست اما امروزه بی‌ارزش است.
×××
با این وصف به شخصه دین را نامحترم نمی‌دانم؛ چون از نظر من در برهه‌ای از تاریخ، دین لازم بود چراکه دین را شبیه قانون می‌بینیم. قوانین بدوی که برای اجرا شدن نیازمند عناصر ماورائی داشت. ولی دین، خوراک و لباس امروز نیست.
بی‌ارزش است؛ نامحترم نیست!
www.Soroushane.ir