شاید دیگر برای گفتن از بمب اتم دیر شده. اما هنوز حکومت و پیروانش در پی آنند هرچند نیل بدان فقط محلی از تشدید تنش و بدبختی برای مردم ماست.
بدلیل عدم شفافیت، آمار دقیقی از بودجهی تخصیص داده شده به پروژهی هستهای ایران که از دورهی پهلوی شروع شد و در دورهی آخوندی توسعه داده شد وجود ندارد. بااینحال برآوردههای تخمینی از تخصیص میلیاردها دلار حکایت دارد که البته ذرهای از منفعتش به مردم نرسید جز ضرر.
×××
توان و قدرت نظامی هر کشوری امید بیشتری در دل مردم آن کشور میگذارد اما داشتن بمب اتم به خودیخود نتوانسته قوت قلبی به مردم هیچ کشور دارندهی آن دهد و یا معادلهی برتری نظامی را به نفع آن کشور تغییر دهد.
اگر تغییر میداد که روسیه با وجود در اختیار داشتن هزاران کلاهک هستهای، از آنها در جنگ علیه اکراین استفاده میکرد، نکرد؛ چون تبعات جهانی، سیاسی، زیستمحیطی و انسانیاش بسیار گستردهتر از سود احتمالیاش بود. یا پاکستان و هند علیه یکدیگر. یا حتی کرهی شمالی!
خیلی عامیانه بگویم:"وقتی نمیتونی ازش استفاده کنی داشتنش چه سودی داره؟"
این را نهفقط برای این سلاح بلکه به هرچیزی تعمیم که بدهید پاسخ یکسان است:"دنبالش نرو!"
×××
بازدارندگی هستهای یک هدف بیخود است؛ حتی ارزش تهدید کردن هم ندارد. چراکه بمب اتم، همان سنگ بزرگ است و نشانهی نزدن!
دارندگان چنین سلاحی خوب میدانند تبعات استفاده از آن بسیار به مراتب نتایج بدتری از استفاده نکردنش دارد.
×××
قدرت هر حکومتی پیش از هر چیزی به پشتوانهی مردمش وابسته است؛ در کنارش امروزه مثلث نیروی هوایی قوی شامل (جنگنده و پهپاد و موشک) و قدرت حملات سایبری؛ همچنین نیروی دریایی (ناو و قایقهای سریع و زیردریایی) و ادوات نیروی زمینی را شامل میشود اما حمایت بینالمللی ناشی از پذیرش جهانی آن کشور مهمتر از هر بمبی است!
داشتن بمب هستهای بیش از آنکه خطر و تهدیدی باشد علیه دشمن، تهدیدی است علیه دارندهی آن بمب. چراکه هزینه نگهداری و مراقبت از آن چنان زیاد است که هرگونه تهدیدی علیه چنین بمبی، بمب اندر بمب خواهد شد.
ازاین که میلیاردها دلار بر سر چیزی که فقط اسباب رنج و بدبختی را برای ما رقم زد و آوردهای نداشت و درنهایت رو به نابودی رفت چیزی نمیتوان گفت جز تاسف!
×××
هر سلاحی که جرأت استفادهاش را نداشته باشی تنها وهمی است سنگین و سنگی است برای نزدن!
www.Soroushane.ir