

من هادی احمدی هستم؛ نویسنده، شاعر و مدرس ITIL.
بهشدت وسواس دارم روی سبک منحصر نوشتن، معنا و پیام!
اینجایی که هستید وبسایت هادی احمدی است؛ وبسایت شاعری با تخلص سروش که بهمنظور به اشتراکگذاری آثار، ایدهها، مقالات، دانستنیها و تجربیاتم ایجاد شده. هر صفحهاش، داستانی منحصر به فرد دارد و نگاهی عمیق و چند بعدی را داراست که بیپروا نوشتمش؛ از مطالب آموزندهی تخصصی در حوزهی فناوری اطلاعات و ITIL گرفته تا روزنویسهای دغدغهوار، صفحاتی از کتابهایم، اشعار و…
اینجا مکانی است برای کشف، یادگیری و آگاهی؛ شما را از دانستیهایم بینصیب نمیگذارم پس مرا از نظراتتان بینصیب نگذارید. حرفهای تازهای دارم که بسیاری از آنها را نوشتهام و خواهم نوشت. حرفهای مگو، حرفهای بیپروا، تابوهای شکستنی!
بیصبرانه منتظرم تا ببینم این نوشتهها چه کمکی به شما کرده؟




انگار انار، چرمی سخت به تن کرده؛
و نارنگی، ردایی از حریر.
انگشت که در لباس نارنگی فرو میبری، تنش را هم ناخودآگاه گاهی میخراشی.
اما گلابی...
با اینکه پوست دارد، عملاً عریان است؛
دستت از هر زاویه که به تنش بخورد، جایی را میخراشد یا فرو میبُرد.
اینهمه نازکپوستی و لطافت برای گلابیِ رسیده، عجیب نیست؛ عجیب اینست که چگونه گلابی، در جهانی پُر از خراش و تندی، پر از ترکش و رنج، تن نازک و لطیفش را از میان هزاران سال تکامل،...
من از آسیب زدن به یک مورچه هم واقعاً گریزانم.
با اینحال بچه که بودم با سنگ زدم چشم زاغی را قرمز کردم. بعدش نشستم برایش گریه کردم 🙂
روی موشی پناه گرفته در کفشم، نفت ریختم. ازاینکه در نفت خفهاش کردم تا مدتها خوابم نمیبرد.
با یک سوسک خفن باشگاهی، کشتی گرفتم و پشتش را به خاک مالیدم. ولی افتخار چندشآوری داشتم.
×××
آن حرکات مربوط به کودکی بود؛ البته بجز سوسک.
بااینحال هنوز هم از آزار یک مور گریزانم...
من قادر به خراشیدن...
الیزابت نیچه (خواهر نیچه) دست در دست هیتلر و نازیها گذاشت و با کمک نوشتههای پراستعاره، مبهم و شاعرانهی نیچه، ایدئولوژی نازیها را حسابی معتبر نشان داد و تقویت کرد.
او کاری کرد که نام نیچه برای نازیها و برای تمام جهان برند شود. این چیزی بود که نازیها برای گسترش پیام و جنگهای جهانی بدان نیاز داشتند و سعی کردند نیچه را چهرهی فرهنگی و پیامبرمنش نشان دهند.
×××
چطور؟
از ایدهی ابر انسان نیچه، نژاد برتر آریایی را توجیه کردند.
از...
و هزاران مطلب منحصر و یکتا را از این شیدای نوشتن بخوانید….
