ظرف ده سال، من ۲۰۵۰ مطلب در سایتم نوشتم؛
بی‌توقع، بی‌قرارداد، بی‌دستمزد.
و این یعنی حدود ۲ میلیون کلمه...
اگر فقط برای هر کلمه ۲۰ تومان ناقابل می‌گرفتم، امروز ۴۰ میلیون تومان در حسابم بود. 🙂
پول بدی نیست؛ برای حقوق یکی‌دو ماه کارگری واژه‌ها کافیست!
×××
یعنی در این ده سال، روزانه حدود ۵۴۸ کلمه نوشته‌ام، بی‌وقفه؛
و اگر دقیق‌تر نگاه کنیم، هر ساعت ۲۳ کلمه، چه بیدار، چه خواب، چه در سفر یا مریض.
این جدای از میلیون‌ها کلمه‌ای‌ست که در رمان‌ها و کتاب‌های منتشرنشده‌ام ریخته‌ام.
هر واژه‌ای بی‌صدا و بی‌دستمزد، از دلم فروریخت بر صفحه‌کلید؛
نوشتم حتی وقتی خسته بودم، حتی وقتی کسی نمی‌خواند.
اما...
این نوشته‌های بی‌اجرت، فقط یک پاداش دلچسب داشتند:
تخلیه‌ی چاه ذهن، از واژه‌های بوگرفته و متعفّن.
اگر نمی‌نوشتم، باید میلیون‌ها تومان خرج می‌کردم تا کسی این چاه را برایم تخلیه کند!
www.Soroushane.ir
