مدت زمان مطالعه: < 1 دقیقه

از عارفی پرسیدم: «در این دنیا چه چیزی را دوست داشته باشم که وقتی از دست دادمش غصه‌اش را نخورم؟»

او قدری متعجب شد و گفت: «اگر منظور تو هر آن‌چه در این دنیاست، باید گفت که هر چه را که دوست داشته باشی یا نه، روزی از دست خواهد رفت.»

گفتم: «آری. این دنیا آن‌قدر مظاهر دوست‌داشتنی دارد که به دست آوردن و از دست دادنش سخت و جانکاه است.» و باز با شیطنت کودکانه افزودم: «آیا چیزی نیست که..؟»

عارف لبخندی زد و حرفم را ناتمام گذاشت و پاسخ داد: «چرا. هست!»

با خوشحالی پرسیدم: «واقعاً؟»

تبسمی‌ ‌زد و گفت: «بله. خودت را دوست داشته باش!»

0 0 رای
امتیازت به این مطلب؟
عضویت در سایت
اطلاع رسانی
guest

0 نظر
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
error: لینک های همرسانی مطلب پایین هر صفحه هست لطفا به اشتراک بگذارید
0
نظرت مهمه حتماً بنویس!x